Veysi KABACA: Feymani Konuşurken

Veysi KABACA

FEYMANÎ KONUŞURKEN

O’nu üç beş kelam ile anlatmak imkansızdır, zaten öyle bir niyetim de yok. Çünkü O bir hâl ehlidir, hâl ise yaşanır, anlatılmaz.
Ben sadece Feymani adını, duyunca, O’nu görünce, O’nu dinleyince benim gönül dünyamda bıraktığı tesirden birkaç kısa örnek vermek istiyorum.
Oğuz atam Bilge Kağan’ın işaret ettiği yolun yolcuları, Dedem Korkut, Yesevi, Mevlâna, Yunus, Köroğlu, Karacaoğlan, Dadaloğlu, Emrah, Seyrâni gibi, medeniyetimizin mihenk taşlarının yaşayan son temsilcisidir Feymani.
Feymani ile sohbet ederken, efsaneye göre Kerem Aslı’nın dizinde biraz daha kalmak için otuz iki dişini çektirip of bile demez ya; işte o hâli yaşıyorum.
O konuşurken, türkü söylerken, Ferhat’ın dağlarda yankılanan külünk sesini duyuyor, Leyla ismi telaffuz edilince Mecnun’un kabrinde irkildiğini hissediyorum. O’nun derdiyle dertlenmek istiyorum lâkin takat yetiremem korkusu içimi eritiyor. Çünkü O’nun derdi büyüktür, o dert tabibe, cerraha söylenmez. O derdi duyan iflah olmuyor, Mecnun’u çöle, Kerem’i ateşe atan, Mansur’a dârı boylatan Nesimi’nin dersini yüzdüren bir dert. Ben nasıl takât yetireyim bu derde.
Sevdası için zaman mekân tanımayan, sabretmesini, beķlemesini, bulunca şükretmesini, hâddini hududunu bilen yüreğin adıdır Feymani. Cehennemin kapısında bile umudunu yitirmeyen bir derviş, yuvadan uçuncaya kadar yavruları için naz makamında ölümden izin isteyen eşsiz bir baba, üzülse de, yansa da, yataklara düşse de, üzerine duvar örülemeyecek kadar baykuş tüneği viraneye dönse de sevdiğini bir ömür beklemeyi göze almış bir eş, kusurlarına rağmen dostlarını kırmayan kadim bir arkadaştır Feymani.
O’nun derdi ve sevdası şahsı için değil tüm milleti içindir. Şairler milletin sarp geçitlerde ilerleyen gözcüleridir der Necip Fazıl. Üstad Feymani bu gözcülük ve rehberlik görevini hakkıyla yerine getirmiş, getirmeye de devam etmektedir.
Hasılı kelam, aşkın, sabrın, umudun, sevginin, merhametin dostluğun, muhabbetin, güvenin, diklenmeden dik duruşun, affediciliğin, kısaca adam gibi adam olmanın ete kemiğe bürünmüş, mücessem hâlidir Feymani.
Allah hayırlı sağlıklı ömürler versin. Saygılarımla.

Kaynak: KABACA Veysi, “Feymani Konuşurken”, (Ed. Hüseyin UZEL), Konuştuğumuz Dile Serenat 6 – “Âşık Şiirinde Bir Mektep Adam / Feymani”, Hatay Medya, 2018, s.21.

Bir yanıt yazın

E-posta adresiniz yayınlanmayacak. Gerekli alanlar * ile işaretlenmişlerdir